O prestixio da merda a toneladas

Prestige (Petróleo y conspiración de silencio) from Turkestana on Vimeo.



Manifesto contra o Silencio (Manuel Rivas)

Atención. En todas as esquinas da Vía Sacra de Neón hai hoxe un concerto expansivo.
Emitimos acordes contra a adversidade.
Emitimos contra a mercadoría perigosa da mentira.
Emitimos contra a maquinaria pesada da propaganda.
Emitimos contra o rexistro bruto da incompetencia.
Emitimos contra un goberno rancoroso, feo, ameazante.
Emitimos na onda libre dos cans da noite,
na alegre radiofonía secreta das sereas
e na frecuencia do corvo de Allan Poe
que peteira en morse a clave que nos une: Nunca Máis!
Rescatamos do naufraxio unha orgullosa bandeira ennegrecida.
Rescatamos os instrumentos de soñar.
Rescatamos os tesouros roubados.
Rescatamos un mascato chamado liberdade.
Rescatamos o cormorán cristado da dignidade.
Rescatamos as cancións na fonoteca invencible do mar.
E rescataremos a verdade.
A verdade sairá a flote no país das barcas de pedra.
Facemos probas de son coa esperanza.
Atención.
Estamos a emitir ex conxuros solidarios.
Estamos a confortar o noso corazón
e a facer máis forte ao noso pobo.
Porque Galicia non ten prezo. Xa non ten prezo.
Facemos probas de son coa liberdade.
Un, dous, tres! Probando! Nunca Máis!

Berbés surrealista

reseña do pintor aquí

VIGO

Vigo capital das altas undas que venez suz la mar

e moito coidadiño con te pores

meu amigo

a miralas desde o Paseo de Alfonso 15 baixo

belvedere de Vigo

porque sempre é alí a noite

a foula e o ronsel e o ronseltz

construíndose de catro a catro

e todo Vigo alí ten balances

salgadura de Oia a Trasmañó

e está disposto pra se facer á vela

cabotaxe de inéditos consabidos

mares que han vir constelacións

acabouse acabouse

Vigo Manoel Antonio

capitán máis alá

da Futura República capital Vigo

náutica e obreira

e rompente

acolá embaixo o Berbés

xentes do xeito e da coia

Lelo o xiringlador Manolo o do Faro

Moncho o do Metal Menina Queizán clochards

carrexóns carboeiros pescas ghichas escochadoras

escabecheiras morruncheiras carromeiras cosedeiras

antifascistas

fillos da Oliva da Pedra da Laxe

Vigo Berbés trinta e seis

Berbés mariñeiriños do mare e o bou Eva

que zarpa que vai zarpar

cos Castelao Diego Lence

Xosé Lemos Manuel del Río a Calesa

con vinte e sete mortos súbitos mortos na Porta do Sol

co vinte e sete de agosto en Pereiró

con Martínez Garrido e Antela Conde

á cabeza onde estás Ricardo Mella

tiros na Alameda na praia de San Sebastián

tiros na volta de Puxeiros no castelo do Castro

tiros sangue buguinas non

que zarpa o Eva cos mariñeiriños do mare isué

meu Amante Caride forxador agrario Cabral obreiros

ferroviarios tranviarios chiñas esas chiñas

anónimos fotógrafos topógrafos e mestres

carpenteiros ferreiros médicos albaneis pintores

Lavadores acena mil adeuses resistentes

adeus abur Vigo

porque zarpa o bou Eva do Berbés

sen fondo sen buguinas

que poden escoitarnos

ANXO ANGUEIRA: Poema publicado no libro Fóra do sagrado, 2007.

Urbano Lugrís, poesía en liña

Irmandade entre a poesía dos novísimos (1) e a pintura de Urbano Lugrís a través da enchenta do mar in Colectivo a nave das ideas. Non todo vai ser cachondeo, ou si?

Galería de imaxes ACCIÓN URBANO LUGRÍS

"Con Lugrís tamén queremos facer unha denuncia: a literatura galega é imperialista. Invade e ocupa a noción cultura nacional. Converte a produción artística en letras. Fortalece os seus espazos mentres afoga outros. Nosoutros somos xeneticamente antiimperialistas. Rachemos coas fronteiras do Día das Letras Galegas para crearmos o Día da Artes Galegas. Invadamos toda Galicia de arte, convertamos o Día das Artes Galegas na causa da cultura galega"


ARTE, POLO AMOR DE DEUS! .................TODO O ANO.................TODOS OS DÍAS DO ANO...................OS MECENAS BANCARIOS, INSTITUCIÓNS POLÍTICAS COMANDADAS POR POLITIQUIÑOS PROFESIONAIS E DEMAIS PARÁSITOS QUE METAN O DIÑEIRO NO CÚ..............ESTAMOS SEGUROS QUE O TEÑEN BEN ANCHO PARA QUE LLES CAIBA TODO O QUE ROUBAN A BASE DE EXTORSIÓN E DEPREDACIÓN........FAREMOS DA NOSA ACTIVIDADE UN FENÓMENO RADIOACTVO QUE LLES DESINTEGRE A CARA DE VERGOÑA.................FOLGA INDEFINIDA CONTRA O SILENCIO DOS CASTRÓNS............DISPAREMOS!

(1) Enlace a un pdf poético pictórico con obras de Urbano Lugrís que inspiraron  textos máis que sorprendentes de varias xeracións de poetas en activo. Unha gozada. Non hai moita oferta da pintura de Lugrís na rede, a selección para este traballo é exquisita. Mágoa que o autor das imaxes non permite a súa descarga. 

Ons, a forza do mar

Staffan Mörling, o sueco de Beluso que dignificou os barcos dos pobres

NON NACÍN AQUÍ

Eu  non nacín aquí pero o mar fíxome seu:
a min atrapoume esa chaira que está detrás das ondas,
a que florece escura cando chegan as choivas,
a que no deixa un só día de ruxir
e abala inmemorial como un palpebrexo.
Eu non nacín aquí pero o mar fíxome seu:
eu non o amaba ao chegar pero agora  ámoo,
ten o nome dos meus fillos que naceron onte
ten a forma das miñas mans que debuxaron a casa,
o amor e a súa sombra, a conciencia e o páramo.
A súa historia no é a  miña historia nin aquí xacen os meus mortos,
a súa  lingua érame estraña ata que empecei a pronunciala,
este foi o meu lugar cando aprendín a renderme.
Aquí cúmprese  a sentencia que na auga está escrita:
somos sempre os primeiros á beira do mar,
en mans das ondas que non escoitan máis que o su propio latexo.

Rafael Felipe Oteriño, La Plata, Argentina, 1945

in Faro Vacío

Unha viaxe á Illa dos Mortos

canto gregoriano

A ONDA

L'ONDA

Estrema falezza mi sento

di fronte alla tua inmensità

onda che come ti frangui

così ti ricomponi.

Mutevole ed eterna

solo tu non conosci catene

solo tu sei inmune

da ferite e disfatte

SALVATORE ARCIDIACONO, Sicilia, 1923

A ONDA

Extrema febleza sinto

fronte á túa inmensidade,

onda que ao escachares

xa te recompós.

Mudable e eterna

só ti non coñeces cadeas

só ti es inmune

ás feridas e desfeitas.

SPLEEN

cabaliños de mar
ESCHER

SPLEEN

Cun garfo é doado amar a delgada area,

escibirnos coa súa páxina no suco dos anos.

Saímos do mar como dunha virxe preñada

e a saudade delátanos, vístenos co traxe

folgado das ausencias, a súa sombra coróanos.

No serán andaremos á procura de carne de corsario,

soñando nas cunchas, haberá medusas durmidas

e veos de noiva morta axexando a túa melancolía,

peixes rápidos con rúbricas de chafarote, sales doces.

Pero vén, falemos do tempo perdido das buguinas

do sol morrendo e o seu marmelo na rede das arañas.

Aforra o silencio que nos sobre na bolsa dun beixo,

e mira, mira ao lonxe a iguana da vellez agardando

o seu reinado nos cons dos naufraxios.

JESÚS JIMÉNEZ DOMÍNGUEZ: Fermentaciones

Do mesmo autor hai outro texto traducido neste caderno: A soidade é unha doenza da pel

O CARTAFOL DO VENTO

O vento perdeu as follas

do seu cartafol

-esas que os chuvascos

                                           mecanógrafos

tecolean no manual dos mastros?

    As gaivotas non teñen quitasol

    pero fan raudos equilibrios

polo arame transparente

de todas as ortodrómicas do céo

    O pailebote sen velas

    -Serán esas que o vento

levou no seu cartafol

    tamén fai equilibrios no ronsel

    Coa boca aberta

    -cáelle a baba

    está mirándonos o babión do sol

MANUEL ANTONIO: De catro a catro, 1928

ENTRE BATEAS

ECLIPSE


aínda é día
pero a lúa
teima en abalar
como un lento fotograma
dos cables dunha torre de  alta tensión


non entendo o que di


hoxe a linguaxe
vai electrocutada


o seu dicionario políglota
tatexa unha canción pegadiza


non quero abrilo
esa canción xa a coñezo.


acaba mal

ALTA CALIDADE / PABLO DE ROKHA

margaridas en infinitivo para ...
quen non quere aprezalas


prender lumieiras con diamantes ( enchelo todo de lixo, volverse tóxico)


devorar de aperitivo as últimas sementes (colaborar no extenuamento e esgotación de todos os recursos dispoñibles)


morder a man de quen che dá de comer ( incapacitarse para dar grazas)


pretender ser deserto sendo oasis ( negar a propia soberanía)


terxiversalo todo para non rendirse  á evidencia ( facer o tolo)


alegar ignorancia para eximirse de responsabilidade ( cuestionar mesmo o máis elemental sentido común)


asumir a memez como un mérito ( negarse a medrar)


pretender que as vacas son verdes porque comen herba (publicitar dieta vexetarian sendo deprededor de enerxía allea sen consentimento do outro)


comer merda e dicir que está moi rica ( que che mexen  por riba e dicir que chove)


xogar a dar lástima ( pobre de min)


exhibir superpoderes ( pasarse de listo)






maldigo a todos os cabróns que renegan do traballo dos obreiros, dos mariñeiros, dos mineiros e dos labradores, porque da súa suor estamos vivindo todos. maldigo a todos os listiños que van de libertarios e son vampiros da debilidade humana. maldigo a todos os creadores que único que saben facer coa súa enerxía creativa é reproducir a merda tal e como pensan que existe na realidade. maldigo a todos os eunucos que se regodean na desgraza allea en vez de intentar paliala. maldigo a todos os depredadores que aínda porriba van de dieta vexetariana.....que a falta de proteínas vos precipite no inferno de onde nunca debestes ter saído.

manifestación de prostitutas coreanas
ata os ovarios da explotación
do seu sexo
para animar os carallos tetrapléxicos
de varóns castrados

FLOTOTERAPIA

Bailando con golfiños
a pelo
apnea...a capela
moi recomendado para perderse dun mesmo
e encontrarse cos demais
e para adestramento telepático con seres 
infinitamente máis intelexentes ca nós
tamén para a cura do autismo pertinaz
e para facerse bos en xeral
imprescindible 
para facer prácticas 
de sirenismo

IN / OF UF!

O MAR

IN

o mar é unha peneira

que só deixa pasar a vida

OF

o mar é unha tumba aberta

IN/OF

o mar é un aliado non precisamente

INOFensivo

http://listen.grooveshark.com/s/Raga+Gorakh+Kalyan/1NHjQK?src=5

SON UNHA MONSTRA!

DECONSTRUCIÓN APOCALÍPTICA

ao loriño comigo

son unha monstra!

da miña boca despréndese

trebóns

e asoman sapos e bichas noxentas

a miña lingua é bífida

a miña voz torna grave e tétrica

as miñas mans son gadoupas

nunca se entregarán

os meus brazos son boas feroces

constrictor

o que fago é por amargura

e por resentimento

e por rancor

e, sobre todo, por pracer

cheiro que apesto

practico bruxaría no meu tempo libre

e prendo lumieiras con billetes de 500

estou completamente tola

a miña mente é un volcán botando fume

e da miña boca saen  fumarolas de enxofre

desprezo o pasado

renego do futuro

só creo no presente

e todos os seus desastres

porque a fin do mundo

xa está chamando 

ás portas da cidade

as grandes avenidas

serán tomadas

polos macacos 

dos zoos

as altas torres da soberbia

serán sepultadas por edras asasinas

que xa empezan a agromar

nun ángulo da miña sombra

de nada valerán as vosas motoserras

non teredes combustible 

de nada valerán as vosas bombas

non teredes maquinaria para activalas

xa podedes empezar encerrar os vosos inventores 

nun cuarto blindado

para que deixen de seguir danando a poboación

o mal queda todo confiscado 

pola monstra

darémoslle a volta a todo

o desconcerto será xeralizado

non teredes capacidade de resposta

desexaredes estar mortos

andes de terdes nacido

o tempo libre será tanto

que teredes a nauseabunda sensación de afogar de aburrimento

fóra dos despachos

suplicaredes de xeonllos 

un cursiño acelerado de artes e oficios

e nunca haberá praza para vós, os depredadores

os tolos sairán en desbandada

dos manicomios

e lanzarán os seus pregóns nas alamedas liberadas

os poetas abrirán as ventás 

dos seus peitos fusilados

e unha cachoeira de mapoulas 

como un  Orinoco de deprezo desbordado

cubrirá a vosa obra de desolación programada

son a monstra

a abominable coca

o dragón metalizado

que sae do mar

na primeira gran marea

para devorar un home virxe

cada primavera

http://listen.grooveshark.com/s/Intervalo/3feg2d?src=5
http://listen.grooveshark.com/s/Yo+Dia+Y+Orden/3fe7E2?src=5

(enlaces para oír)

http://poesiaportatil.blogspot.com/2011/03/no-soy-un-monstruo.html

http://amarellesbravos.blogspot.com/2010/10/o-bo-navio.html
http://amarellesbravos.blogspot.com/2011/01/evidencias.html?spref=bl
(enlaces para ler)

(lamentamos non poder deixar enlaces literalmente epidérmicos, usen vostedes, fagan favor, a imaxinación)

TERREMOTO E TSUNAMI EN XAPÓN!