Mapa da destrución mineira en Galiza
MIRAXES A CÉO ABERTO
Amosando publicacións coa etiqueta crónicas do desastre. Amosar todas as publicacións
Amosando publicacións coa etiqueta crónicas do desastre. Amosar todas as publicacións
15/06/13
02/06/13
Berro unánime antiminas no Obradoiro
Imaxe da concentración na praza da Quintana dos vivos e na Quitana dos mortos
Boa tarde!
Velaquí o comunicado de ContraMINAcción, a rede de colectivos contra a minaría destrutiva na Galiza, en forma de chamada dirixida á cidadanía galega presente hoxe nesta Quintana, así como a aqueles que non puideron vir e que talvez nos escoiten desde outros lugares.
Galiza está baixo ameaza dun dobre axente perigoso: a megaminaría, o negocio especulativo das multinacionais, e dos gobernos colaboracionistas que, en vez de defender, consenten á destrucción do noso territorio.
O desenvolvemento industrial e económico previsto pola Xunta nos depara un futuro escuro como boca de mina.
Un destino decimonónico e colonial pretende furar e abrir as vetas as montañas galegas co obxectivo de pulverizar as súas entrañas, para mellor as esquilmar/depredar. Farano a ceo aberto e, se non nos opoñemos, co beneplácito da nosa Administración, sufragados cos nosos impostos. Neste ataque sen precedentes ao noso futuro desaparecerán do mapa montes, terras de cultivo, aldeas e poboacións, e no seu lugar ficarán montañas de entullos e lagoas envelenadas. Non deixarán rocha sobre rocha.
Nós nunca seremos cómplices!
Nós nunca o permitiremos!
Por iso decidimos esconxurarnos contra o destino e hoxe vimos estes coletivos a Compostela traer esta declaración de principios:
1.CORCOESTO NON É UNHA MINA!
Corcoesto é noso, é a nosa vida, a nosa ledicia, Corcoesto está no noso corazón. As nosas leiras, o noso gando, os nosos montes, as nosas casas, a nosa xente; a xente, a gran esquecida neste conflicto.
Non debemos permitir que, nin a Xunta de Galicia nin os nosos gobernantes locais, decidan por nos, non permitiremos que a súa codicia arrase cunha forma de vida arraigada e respetuosa ca terra.
Corcoesto é Cereo, Valenza, Laxe, Corme, Carballo, Corcoesto é Bergantiños, Corcoesto é Galiza. É un ben que herdamos dos nosos ancestros e que agora nos toca defender a nos.
LOITEMOS POR CORCOESTO, LOITEMOS POLA NOSA TERRA, LOITEMOS POLA NOSA DIGNIDADE, LOITEMOS POLOS NOSOS FILLOS.
2. CASTRELO DE MIÑO NON É UNHA MINA!
En Castrelo de Miño non temos ningún tesouro enterrado que precise de grandes máquinas ou procesos físico-químicos altamente contaminantes e perigosos para extrae-lo. O noso tesouro está ben á vista. O noso tesouro son as máis de 500Has. de terreo cultivado adicado á vide, que nos converten no principal produtor de uva da D.O. Ribeiro. O noso tesouro é o turismo enolóxico, a pesca, a caza, o turismo rural, as actividades deportivas, o desenrolo sostible e a calidade de vida, que fan que Castrelo de Miño sexa un referente a tódolos niveis.
A instalación deste tipo de actividades extractivas no concello vai a supoñer non só a expropiación das nosas terras, senón tamén do noso pasado, presente e futuro, e non imos permitir que unha excavadora destrúa en 4 ou 5 anos o que nos costou séculos acadar. Non queremos Nin Minas nin Canteiras nas Nosas Ribeiras. Castrelo de Miño non é unha mina. Galicia non é unha mina.
3. AS COMARCAS DE ORDES-COMPOSTELA NON SON UNHA MINA
A minería contaminante está a ameazar os concellos de Oroso, Frades, Mesía, Ordes, O Pino e Compostela
LOITAMOS POLO NOSO FUTURO E POLO NOSO MEDIO DE VIDA. A extracción de seixo que pretende a transnacional Erimsa en miles de hectáreas suporá a destrucción da capa vexetal e da fertilidade da terra durante anos e anos. Onde Erimsa só ve rochas, nós vemos vida, forraxes para os nosos animais, o sustento de moitas persoas que viven dun xeito directo ou indirecto dos sectores agrogandeiro e forestal, os soños e a oportunidade de centos de mozos e mozas que queren construír o seu futuro na terra que os viu nacer.
LOITAMOS POR UNHA PROTECCIÓN REAL PARA OS NOSOS RÍOS E OS NOSOS ESPAZOS NATURAIS. A nivel medioambiental, estas concesións mineiras afectan de cheo ao río Tambre e afluentes seus como o Maruzo ou o Samo, que ademais están catalogados como Lugar de Interese Comunitaria (LIC) e espazos da Rede Natura 2000.
LOITAMOS POLA CALIDADE DE VIDA DOS NOSOS VECIÑOS E VECIÑAS. Estas minas tamén afectan zonas poboadas, algunhas urbanas con importantes concentracións de vivendas como Sigüeiro, Penateixa, Gándara, Porto Avieira, Piñeirón ou Oroso.
LOITAMOS POLA DEMOCRACIA. Para que os nosos concellos e a Xunta velen dunha vez por todas polo interese xeral e non sexan cómplices nos atropelos e abusos das empresas mineiras.
As nosas terras non son unha mina.
4. A GROBA, A RAXADA, O TETÓN E A SERRA DO ARGALO NON SON UNHA MINA!
A Consellería de Industria dirixida por Francisco Conde OFRECE o país a quen queira vir tirarlle os tesouros mineiros das súas entrañas ó prezo que sexa. Ó chamado do mel acoden abellas de todo o mundo. Para A Serra do Galiñeiro hai oferta de explotación de terras raras e para unha ampla zona que xira ó redor da Serra da Groba hai intención de tirarlle o ouro e de seguro outros minerais que lle paguen a pena.
Os propietarios milenarios destes montes non saben ren.
As administracións de maior proximidade non informan nada, nin se informan de nada.
Os membros de SOS GROBA procuran información e están a pasarlla ós veciños:
Diante do ofrecemento do país ó gran capital especulativo mundial hai unha empresa canadiana: MEDGOLD RESOURCES que envía un proxecto de investigación que chama PINZÁS GOLD PROJECT na que solicita, durante tres anos, prospectar e tirar mostras no espazo de 275 cadrículas mineiras de 30 hectáreas cada unha, polo tanto solicita a investigación -e futura explotación- ó longo de 82’5 km cadrados nos concellos de Gondomar, Baiona, Oia, O Rosal, Tui e Tomiño.
A delegación da Xunta en Pontevedra convocou e reuniuse cos alcaldes dos cinco concellos afectados para informalos do proxecto.
Ningún dos cinco alcaldes se puxo en contacto cos veciños para explicarlles o proxecto e tomar unha posición, considerando que cada concello ten que emitir un informe de impacto medio-ambiental, como tamén o teñen que emitir a Consellería de Medio Ambiente que é a mesma que a de Industria e tamén o Servizo de Arqueoloxía da Consellería de Cultura.
A ampla zona de posible instalación mineira xa fora prospectada e explotada por outro imperio multinacional; Roma, daquela de xeito menos agresivo pero levando a produción para a metrópole. Esta explotación de hai uns 2000 anos deixounos unha densa rede de xacementos arqueolóxicos sumados a varios campos de mámoas e petróglifos e castros e a achados líticos paleolíticos.
Á riqueza arqueolóxica temos que engadirlle o patrimonio etnográfico da serra (a rede hídrica antrópica, casetas forestais, foxos de lobo, curros, meixóns, …) tanto construído como inmaterial.
É a serra dos cabalos salvaxes de pura raza galega tamén ameazados polo decreto equino e que xuntan nos curros da Valga, Torroña, Mougás e San Cibrán.
A ameaza da minería do ouro súmase ós proxectos de varios parques eólicos, campos de golf, balsa de auga (un millón de metros cadrados), pista de autocross, …
Por moito isto e moito máis non queremos a explotación industrial capitalista e contaminante da Serra da Groba.
5. A LIMIA NON É UNHA MINA!
Na Limia temos o millor Entroido do mundo e producimos as millores patacas, queremos seguilo facendo e que o fagan as seguintes xeracions asi como o fixeron as anteriores.
Por Iso, nos pedimos un plan sectorial, non para axudar a por minas, senon para o desarrollo de agricultura e ganderia , un plan que fomente e axude o desenvolvemento das zonas agricolagandeiras de Galicia , que son o 90%, que son as que prevalecen e deben prevalecer en Galicia e non as actividades que representan o 1%, tamen pedimos que axude as empresas de transformacion dos nosos productos, e con el, sres da Xunta, con el crearemos empleo e aseguraremos o futuro da nosa terra e o dos nosos fillos.
6. A TERRA CHA NON É UNHA MINA!
“Eu son esta terra e esta auga” . Con estas palabras do noso chairego máis universal Manuel María queremos berrar alto é claro: A TERRA CHA NON ESTÁ EN VENDA
O seixo que hai nas nosas leiras permite que, despois das chuvias do inverno, a terra drene e conserve a súa fertilidade.
Rexeitamos as supostas modernidades que promete a empresa de capital noruego e chinés Erimsa. Onde temos prados e terras de labranza propoñen deixar inmensas lagoas de augas mortas, onde temos carballeiras propoñen deixar ermos, onde hai granxas e o medio de vida de centos da familias propoñen uns poucos empregos temporais… Non nos deixamos enganar por cantos de serea. O noso seixo non é a súa mina.
Erimsa pretende ocupar 6.000 hectáreas dos concellos de Cospeito, Castro de Rei, A Pastoriza, Vilalba, Abadín e Riotorto. Para Erimsa 6.000 hectáreas non serán nada. Para nós son unha inmensidade. Son a nosa vida.
A NOSA TERRA NON É A SÚA MINA.
GOBERNE QUEN GOBERNE A TERRA CHA NON SE VENDE
7. A SERRA DO GALIÑEIRO NON É UNHA MINA!
De seguir esta senda de absurdo desenvolvemento económico só lograremos trocar o territorio como lugar de vida e fonte de alimentación, con toda a súa biodiversidade, por enfermidade e miseria para a gran maioría das persoas. Estannos a propor alegremente… traballo… traballo de enterradores… cavando a tumba dos nosos soños, dos nosos fillos, do noso pais e a nosa propia. E os que propoñen e deciden tal negocio son as mesmas elites económicas e políticas que meteron o pais na crise do ladrillo, co mesmo dogma económico, coa mesma irresponsabilidade, cegados neste caso polo cobizoso relumbrar do metal. Pero por moito que se empeñen, por moito que o repitan, a megaminería non é solución a ningún dos problemas actuais que sofre este ou calquera outro pobo.
8. VALEIRA, BURON, BECERREA E BARALLA NON SON UNHA MINA
Desde as Terras altas do Oriente, Valeira, Burón, Becerreá e Baralla, vales do Eu, do Neira, do Návia, defendemos o chao que sustenta as nosas vidas, no que camiñamos, no que cultivamos, no que pasce noso gado, no que medran as nosas fragas, no que se refuxían animais e florescen as urces. Non aceitaremos a barbárie do seu esfolamento, a samesuga de ferro que quer extirpar as entrañas da nosa terra.
Resistiremos! Non pasarán!
9. SANTA COMBA, ZÁS E MAZARICOS NON SON UNHA MEGAMINA
Eliximos o agro e a gandería para vivir deles e a minaría a ceo aberto é totalmente incompatible coas nosas actividades,
Nin as explosións, nin as emisións de po, nin a contaminación da auga e o solo poden ser compatibles coa crianza de animais e o cultivo dos vexetais que alimentan a todos.
Non pode ser compatible coa saúde das persoas.
Queremos que a nosa arsenopirita que acompaña ao ouro permaneza enterrada, afastada de onde poda facer mal, de onde esteamos nós.
O ouro que queren extraer non é para nós, é para eses canadenses.
O que si é valioso para nós é o alimento que inxerimos, que sexa de calidade, que sexa saudable. A capacidade de producirlo xera na comarca miles de postos de traballo directos e indirectos de carácter permanente.
Imos cambiar estes recursos, que fixan poboación e manteñen viva a nosa terra por uns recursos a curto prazo que provocan despoboamento e nos envelenan?
Non queremos cianuro, non queremos arsénico, queremos poder vivir tranquilos sen que veñan a modificar as nosas vidas. Se quixésemos vivir de outro xeito, o decidiríamos nós e non os gobernantes nin os estranxeiros, por iso nós dicimos ben alto: Non
10. TAPIA DE CASARIEGO EN EL OCCIDENTE DE ASTURIAS NO ES UNA MINA.
ORO NO rechaza los proyectos de mega-minería que amenazan nuestros modos de vida, nuestra economía, nuestro medioambiente, y en definitiva, nuestro presente y futuro y el de nuestros hijos. La mega-minería de oro supone la destrucción de todo esto. Queremos seguir viviendo de la pesca, la ganadería y el turismo, a la vez que conservamos nuestro patrimonio natural y paisajístico.
11. TRIACASTELA NON É UNHA MINA
Estamos cansos de ilegalidades e caciquismos, de roubos e mentiras, de que sempre nos traten de parvos. TEMOS DIGNIDADE!
Estamos cansos de que nos dividam e manipulen utilizando o emprego duns poucos como moeda de cambio, e desa ruina que é o pan para hoxe e fame pra mañá. TEMOS FUTURO!
Estamos cansos de que nos quiten as terras e a auga, de que destruan a agricultura e as nosas economías locais, de que destruan o noso patrimonio arqueolóxico e natural. TEMOS ALTERNATIVAS!
Non queremos vivir ao pé dun buraco que medra e medra destruindo o noso medio de vida, o fértil solo agrícola fruto do trabalho dos nosos antepasados, nen os nosos lugares da infancia. Non queremos estar sempre en pé de guerra baixo dunha ameaza constante. Non queremos que destruan as nosas aldeas nen as nosas vidas e nos obriguen a emigrar. QUEREMOS VIVIR AQUI E QUEREMOS VIVIR TRANQUILOS!
Non mais buracos!
Non mais terras e montes comunais roubados!
Non mais camiños e rios cortados!
Non mais explosivos danando as nosas casas!
Non mais expropiacions!
Non mais lucros duns poucos a conta de todos!
Veciños de Cancelo, O Castiñeiro, A Lagua, O Teixo, Vilar e Vilavella, TODOS EN PÉ!
Galegos e persoas de bem de todo o mundo, ERGAMOS E PAREMOS ESTA DESFEITA!
Aqui estamos e aqui berramos hoxe, A NOSA TERRA É NOSA!, O FUTURO É NOSO!
A terra é nosa!
As nosas riquezas que nos queren roubar non cotizarán na bolsa de Toronto, nin servirán aos intereses e fins especulativos das empresas multinacionais.
A todas elas diremos: Galiza non é unha mina, así que fóra de aquí! E por se non nos entenden probaremos con frack off e go home!
Galiza non é unha mina, volvemos dicir hoxe en Compostela ao goberno da Xunta.
A mina ou nós!
Porque non permitiremos que dinamiten o noso territorio.
Non nos deixaremos explotar,
nin que minen a nosa saúde,
nin consentiremos
que os traballos que nos dan de comer
voen polo aire,
nin toleraremos que enterren o futuro das xeracións vindeiras,
nin que desapareza o legado dos nosos ancestros:
o noso patrimonio, que é a nosa memoria.
Galiza non é unha mina!
Que non nos toquen o mercurio,
Nin nos remexan o wolframio,
Nin nos esquilmen o estaño,
Que non acaben co granito,
Nin nos desarmen o xisto.
Que o arsénico, o chumbo e o ouro
descansen en paz,
alá onde están, onde deben estar,
na rocha e baixo terra.
A natureza e a auga son as nosas primeiras fontes de riqueza e sustento. Sen elas non somos nada. Elas serán as primeiras víctimas colaterais desta invasión mineira. En dez, en quince anos, trala contenda, Galicia será só un campo minado, unha sombra do que foi, unha triste paisaxe devastada.
A natureza e a auga son hoxe a nosa máis grande canteira, o noso máis prezado tesouro, un tesouro colectivo, de todos nós, que vimos aproveitando desde tempos inmemoriais e que agora pretenden destruír para sempre.
Xentes de ouro de lei
aquí reunidas,
dignidades aquilatadas,
que nos estades escoitando,
habitantes das terras raras,
herdanza de Breogán:
defendede a terra,
defendede a vida,
Galiza non é unha mina!
Grazas!
Comunicado difundido en ContraMINAción
Corcoesto: vella mina de ouro abandonada onde aínda parece que queda algo de po de ouro.
está situada neste enclave xeográfico de Bergantiños
Unha bomba de reloxería ambiental
Non é só Corcoesto
16/02/13
telegrama aos vampiros
o meu voto
é
non lexitimar a ninguén
para que me mangonee
co meu voto
e ese é
o meu voto
(non entendo por que
non o contades como tal
cando facedes os recontos)
tampouco entendo
por que un político corrupto
non queda automaticamente
inhabilitado para a función pública
dende o momento en que se demostra o seu delito e hai unha sentencia firme emitida por un xuiz
nun estado de dereito
que non pode ser máis retorcido
nin entendo
por que gozan de impunidade
os ladróns de diñeiro público
e asasinos que decretan bombas ou deshaucios
contra xente que nin sequera coñecen
vós dicides: ETA mata
eu dígovos: VÓS tamén!
pero eu non sei quen paga a ETA
a VÓS si que o sei
estades mantidos coa nosa ignorancia
estades lexitimados coa nosa colaboración
estades cebándovos co noso consentimento
e cada unha das vosas accións mafiosas
convértenos a todos nós
en sicarios
pero a todo porco lle chega o seu San Martiño
aquí, en Nova Iork e en Lariño
e cando chegue a vosa hora
botareivos, claro que vos botarei
botareivos dereitiños
na pota dun caldo bárbaro
para que coma o diaño
Vampiros
José Afonso
No céu cinzento sob o astro mudo
Batendo as asas Pela noite calada
Vêm em bandos Com pés veludo
Chupar o sangue Fresco da manada
Se alguém se engana com seu ar sisudo
E lhes franqueia As portas à chegada
Eles comem tudo Eles comem tudo
Eles comem tudo E não deixam nada [Bis]
A toda a parte Chegam os vampiros
Poisam nos prédios Poisam nas calçadas
Trazem no ventre Despojos antigos
Mas nada os prende Às vidas acabadas
São os mordomos Do universo todo
Senhores à força Mandadores sem lei
Enchem as tulhas Bebem vinho novo
Dançam a ronda No pinhal do rei
Eles comem tudo Eles comem tudo
Eles comem tudo E não deixam nada
No chão do medo Tombam os vencidos
Ouvem-se os gritos Na noite abafada
Jazem nos fossos Vítimas dum credo
E não se esgota O sangue da manada
Se alguém se engana Com seu ar sisudo
E lhe franqueia As portas à chegada
Eles comem tudo Eles comem tudo
Eles comem tudo E não deixam nada
Eles comem tudo Eles comem tudo
Eles comem tudo E não deixam nada
25/11/12
O prestixio da merda a toneladas
Prestige (Petróleo y conspiración de silencio) from Turkestana on Vimeo.
Manifesto contra o Silencio (Manuel Rivas)
Atención. En todas as esquinas da Vía Sacra de Neón hai hoxe un concerto expansivo.
Emitimos acordes contra a adversidade.
Emitimos contra a mercadoría perigosa da mentira.
Emitimos contra a maquinaria pesada da propaganda.
Emitimos contra o rexistro bruto da incompetencia.
Emitimos contra un goberno rancoroso, feo, ameazante.
Emitimos na onda libre dos cans da noite,
na alegre radiofonía secreta das sereas
e na frecuencia do corvo de Allan Poe
que peteira en morse a clave que nos une: Nunca Máis!
Rescatamos do naufraxio unha orgullosa bandeira ennegrecida.
Rescatamos os instrumentos de soñar.
Rescatamos os tesouros roubados.
Rescatamos un mascato chamado liberdade.
Rescatamos o cormorán cristado da dignidade.
Rescatamos as cancións na fonoteca invencible do mar.
E rescataremos a verdade.
A verdade sairá a flote no país das barcas de pedra.
Facemos probas de son coa esperanza.
Atención.
Estamos a emitir ex conxuros solidarios.
Estamos a confortar o noso corazón
e a facer máis forte ao noso pobo.
Porque Galicia non ten prezo. Xa non ten prezo.
Facemos probas de son coa liberdade.
Un, dous, tres! Probando! Nunca Máis!
29/09/12
A ciencia do pánico
Canta xente morreu asasinada polo invento do SIDA?
Que volume de negocio se xerou exactamente cos test e os fármacos asasinos?
Como é posible que unha proba supostamente científica estea suxeita a variacións dependendo do país en que a fagas?
Non sería esta unha das armas químicas que buscaban Bush e Aznar? Tíñanas diante dos fuciños!
Pódense emprender accións legais a nivel internacional contra as industrias farmacéuticas que lanzaron o veleno e os test para xustificar a súa distribución a prezos desorbitantes?
Por que nos cárceres en España morreron tantos presos de VIH se non hai contaxio nin virus? Foron automaticamente medicados con doses letais e gratuítas de veleno.?
Canto investiu a Seguridade Social en matarnos?
Cantas veces máis conseguirán inocularnos doses letais de medo?
Este magnífico documental non pode dar resposta a todas estas preguntas pero si pode abrirche os ollos sobre a gran montaxe dun virus que nunca se localizou, dun contaxio que nunca se demostrou e da morte segura administrada en doses escandalosas.
VIDEO E INFORMACIÓN SOBRE AS PERSOAS QUE COLABORARON PARA DESMANTELAR O PASTEL
22/05/12
VENCEREMOS NÓS | a represión ao metal e o proceso a Antolín Alcántara
A INDIGNACIÓN NON É PATRIMONIO DE NINGUÉN E ACAMPAN OS QUE PODEN
Parece que de europeos non temos máis que a policía en común.
Pregúntome se o uniforme policial antidisturbios non sería deseñado nos despachos de Bruxelas ou de Alemania, visten igual en Atenas que en Vigo que en París, semella que deron co deseño universal para a represión.
E que os indignados baben por aí non sei que mamonadas sobre os sindicatos que convocan manifestacións coincidindo coas convocatorias anónimas do 15M para rebentarllas.....dá noxo.
Como se a indignación non fose patrimonio de todos, como se todos tivesemos que levar máscaras a collóns!
Fronte as vosas mascariñas de bonecos virtuais aí tendes homes con cara e nomes e apelidos enfrontando a policía e o aparello xudicial e o que faga falta contra a falta de xestión e incompetencia das pantasmas.
21/05/12
Lixo atómico
- COLECTIVIZACIÓN DA MORTE EN MASA a moi pero que moi longo prazo. Negociazo para a industria funeraria, o que non sabemos é quen vai contar as ganancias nin en que condicións o fará, nin para que carallo as quere.
- CLONACIÓN POR XERACIÓN ESPONTÁNEA DO SILENCIO MORDAZA entre os sobrevivintes que naufragarán nun mar de dúbidas sobre este ou calquera outro tema. Sospeita xeralizada de que aquí non safa nin a caridade.
- CULTIVO INTENSIVO DA IGNORANCIA PROGRAMADA en plans de estudos que nada teñan que ver con e alenten a ilusión de que un sempre pode colocarse entre os mellores ou mentalización progresiva de que o mellor é deixarse ir na avalancha do pelotón dos torpes onde nada do que sucede ten absolutamente que ver comigo
- NEGALO TODO, OBVIALO Política intensiva de feitos consumados.
- HIPOTECADO O FUTURO POR DIRIXENTES SEN CARA, plan de deshaucio:
- auga imbebible a prezo de ouro.
- terra estéril, de comida metacrilato liofilizado. de postre un parrafeo en facebuk e de merenda un tuiteo. nada de libros
- chuvia ácida intermitente. misteriosa desaparición dos paraugas da vida pública. calquera paraugada privada será considerada ilegal
- petrificación da masa visguenta dos caracois para a súa posterior museización e visionado en 3D
- reconversión dos peixes híbridos resultantes das mutacións sen control en escamas fosforescentes con sabor a aletas de neopreno para fariña comprimida en cómodas cápsulas de penso para o gando e para todos aqueles que insistan en facer o ganso ración única de paté de fígado de bacallau deprimido
- neve cálida e sobre todo calada
- programación minuciosa das vacacións dos que se coidan privilexiados en doses controladas de satisfacción. material base para a reprogramación
- REPRESIÓN DE CALQUERA TIPO DE PROTESTA CON OSTIAS DE GOMA CONSAGRADA
- PROHIBICIÓN TERMINANTE DE CALQUERA TIPO DE SENTIMENTO DE FELICIDADE que non estea regulada pola farmacia con presentación de receita previo pus mental con evidencias tanxibles
- AGOCHAMENTO DE TODO RESULTADO QUE DEA NEGATIVO en calquera tipo de estudo ou investigación
- ENTERRAMENTOS CON PROCEDEMENTOS ALTAMENTE TECNOLÓXICOS E SOFISTICADOS NO NÚCLEO TERRÁQUEO. MIRAR A VER QUE PASA. Os que veñan detrás que se safen.
- CONCLUSIÓNS CATEGÓRICAS E CONCLUÍNTES: SE NON PODEMOS VERQUER OS BIDÓNS AO MAR, SUPRIMAMOS OS BIDÓNS. En Bretaña estanse verquendo resíduos nucleares directamente ao mar por medio de tuberías chulísimas e NON PASA NADA! Se total alí a auga está moi fría e non se baña ninguén! E os peixes? Nada! nin se enteiran!
- PAUSA PUBLICITARIA: " Búscanse patios de luces abandonados para a construción de minicemiterios nucleares. As comunidades de veciños sairán economicamente moi beneficiadas, moito máis que coas aparatosas instalacións de antenas para telefonía móbil. Teñan sempre presente que isto só é un enterramento, que non se ve nada e ademáis consideren o gratificante que debe ser durmir ao quentiño enriba dun polvorín"
- POIS ALA! XA QUEDAN INFORMADOS. QUE NON SE DIGA QUE NESTE MUNDO ANDAMOS CON CHIQUITAS Á HORA DE FACER CIRCULAR A INFORMACIÓN.
Para máis información, en vez de perder o tempo mirando para o tv, bótelle unha ollada a algún vídeo sobre o tema se é que aínda non decidiu apagar dunha vez por todas o bendito ordeñador
29/01/12
Planas - Testemuño dun etnocidio
Información e vídeo in Naranjas de Hiroshima
A LINGUA É COMPAÑEIRA E INSTRUMENTO DO IMPERIO (título meu)
O Paraguai fala guaraní. Un caso único na historia universal: a lingua dos indios, lingua dos vencidos, é o idioma nacional unánime (1). E sen embargo, a maioría dos paraguaios opina, segundo os inquéritos, que os que non entenden español son comao animais.
De cada dous peruanos, un é indio, e a Constitución de Perú di que o quechua é un idioma tan oficial coma o español. A Constitución dío, mais a realidade non o oe. O Perú trata os indios como äfrica do Sur trata os negros. O español é o único idioma que se ensina nas escolas e o único que entenden os xuíces e os políticos e os funcionarios. ( O español non é o único idioma da televisión, porque a TV tamén fala inglés).
Hai cinco anos, os funcionarios do Rexistro Civil das Persoas na cidade de Buenos Aires negáronse a inscribir o nacemento dun neno. Os pais, indíxenas da provincia de Jujuy, querían que o seu fillo se chamase Qori Wamancha, un nome da súa lingua. O Rexistro arxentino non o aceptou por ser nome estranxeiro(2).
Os indios das Américas viven exiliados na súa propia terra. A linguaxe non é un sinal de identidade, senón unha marca de maldición. Non os distingue: delátaos. Cando un indio renuncia á súa lingua, empeza a se civilizar. Empeza a se civilizar ou empeza a se suicidar?(3)
EDUARDO GALEANO
(1) Con esta expresión Galeano quere referirse ao feito de que é unha lingua maioriataria, fálase e é entendida pola maioría da poboación. Sen embargo está minorizada, desprezada polo poder.
(2) Se non fose literalmente patético, o dato é case cómico. Igual nos pasaba en Galiza non hai moito tempo, cando falabamos galego, na escola recriminábannos e dicíannos que falasemos ben, ou sexa, castellano. Que eramos antes que nada españois e tiñamos que falar a lingua de España. Que é o mesmo que dicirlle a un cabalo que se comporte como un animal antes que como un cabalo, ou non?
(3) Cando un indio renuncia á súa fala para malfalar o idioma do conquistador suicídase tras un proceso de megaimbecivilazación!
31/10/11
EUROESCORIA NEWS
España lidera o ranquin europeo
de sexo de pago, ou sexa,
é a capital europea do putiferio.
Despois de Tailandia,
é o lugar do mundo onde hai máis usuarios
do sexo mercadoría.
O perfil dos señores
consumidores de sexo de granxa
parece ser o seguinte:
varón domado
de entre 30 e 50 anos
con predilección por carne feminina
de escasa altura
e aspecto infantil
tipo oriental
( o de Tailandia non é unha broma)
Chama poderosamente a miña atención
o feito de que o xornalismo alternativo
non se faga eco de tan substanciosa noticia.
A indignación debe ter afectos autistas
e afrodisíacos
no territorio da fritanga,
ese gran campo de nabos
dos herdeiros do franquismo
deficientemente metabolizado.
A modo de epílogo
observo que as que sempre se chamaron putas
pasaron a ser denominadas prostitutas
para acabar sendo
traballadoras do sexo
ja!
eu só vexo
explotación sexual da muller
e o país convertido
nun puticlú xigantesco.
Si, na 2ª lingua máis falada do mundo.
Outro estraño honor
noxentamente asociado
á dominación.
Pois nada, a disfrutar dos trofeos!
http://chartsbin.com/view/snb#.Tq6oBgVZ5z8.blogger : mapa mundial da prostitución
caixadepandora
O Vaticano e a pornografía
Machus hispánicus
20/10/11
ARDE OURENSE
a tarde esfumouse en sombras
o serán afoga nunha nube de fume
que baixa do monte
a arder
se o amor fose lume
hoxe estariamos de orxía
pero non
28/08/11
ADEUS, GRAN MANDRIL, ADEUS...fiu...fiu...fiuuuuuu
 |
| que fas aí? |
SOÑO LÚCIDO
Contrariamente ao que teño por costume nas miñas prácticas cotiás, estou, sen saber moi ben como, nun zoo totalmente ilóxico. E como non me parece lóxico pagar por entrar nun sitio así, decido entrar sobrevoando coa miña nave e deixándoa pousar suavemente nun lugar discreto para que ninguén se decate que hai alguén de polizón, posiblemente soñando. Dou grazas por non ter tomado terra na fosa dos leóns, asegúroche que non sabería como facerlle entender que estou alí en misión oníricodiplomática e que nada podo facer por ceibalo do seu sicotrópico cautiverio. Así pois, unha vez camuflada entre a ramallada a miña nave, déixome levar polo instinto e, despois de saudar unha fermosa pantera negra que me olla con rancor e de estirar ben o pescozo sen éxito para ver se consigo dar co único exemplar de tigre de Bengala que hai no recinto, tópome diante dunha gran fosa onde viven paranoides o gran madril co seu harem e todas as crías. Elas -as mandrilas- semellan entretidas coidando a prole. Os mandriliños apenas son conscientes da súa tráxica situación e corren a perseguirse entre eles, poñendo bo coidado de non molestar ao gran macho que pasa de todo camuflado debaixo das ramas baixas da única árbore á que acollerse. Non me parece de recibo marchar de alí sen presentarlle como é debido os meus respetos, fuxida como estou de outro gran zoo, aínda que só sexa soñando. Así é que me poño polo labor de chamar como sexa a súa atención, aínda que sexa pegando alaridos de mona patética. Non fai falta. Empezo a asubiarlle aleatoriamente e ....nada! Decido entón pautar os meus asubíos, establecer unha frecuencia repetitiva que o gran macaco poida asociar cunha intencionalidade. Se algo se demostrou algunha vez é, sen dúbida, a capacidade dos primates para captar sinais significativos. Estou así un bo cacho, probando diferentes "melodías". Fágolle señas cos brazos, póñolle caretos, ensínolle os dentes, móvome ao tolo para que me diferencie ben entre o resto dos observadores... ( a min tamén me observan, pero como non son de aquí e ademáis estou soñando, non me importa) e por fin, chas! localízame cos ollos. Abandona o seu agocho lentamente, e aproxímase en liña quebrada como quen non quere a cousa, pero notáse que está intrigado. Vén ao pé do muro e senta e olla para a dereita, para a esquerda, para atrás, para adiante e, por fin, para arriba. Os nosos ollos atópanse, é lexendario o ouro do brillo dos iris mandrílicos. Conseguido o obxectivo non sei moi ben que dicirlle, creo que algo parecido a... que? que fas aí? sube, que nos vamos!...pero semella que non me entende e queda alí pensativo agarrando os xeonllos coas mans, cruzando os pés e ollando con desvío anoxado aquel fragmento de realidade a tanto a entrada. Moi desencantada decido abandonar o soño por inoperante e carente de suficiente impacto psicotrónico.
A foto non sei de onde demo saiu, cando quedei a durmir a memoria da cámara estaba completa e non teño tarxeta de reposto.
adeus, mandril, adeus!
20/07/11
2012
versión creativa rapeada aquí
COMENTARIOS:
1.toda percepción é unha aposta que facemos sobre a realidade
2.canto máis tempo estás só, máis doado é escoitar a canción da terra
3.ser unha persoa non é ser un individuo. A soidade non é isolamento.
15/06/11
ENTRE BATEAS
ECLIPSE
aínda é día
pero a lúa
teima en abalar
como un lento fotograma
dos cables dunha torre de alta tensión
non entendo o que di
hoxe a linguaxe
vai electrocutada
o seu dicionario políglota
tatexa unha canción pegadiza
non quero abrilo
esa canción xa a coñezo.
acaba mal
12/06/11
ALTA CALIDADE / PABLO DE ROKHA
margaridas en infinitivo para ...
quen non quere aprezalas
prender lumieiras con diamantes ( enchelo todo de lixo, volverse tóxico)
devorar de aperitivo as últimas sementes (colaborar no extenuamento e esgotación de todos os recursos dispoñibles)
morder a man de quen che dá de comer ( incapacitarse para dar grazas)
pretender ser deserto sendo oasis ( negar a propia soberanía)
terxiversalo todo para non rendirse á evidencia ( facer o tolo)
alegar ignorancia para eximirse de responsabilidade ( cuestionar mesmo o máis elemental sentido común)
asumir a memez como un mérito ( negarse a medrar)
pretender que as vacas son verdes porque comen herba (publicitar dieta vexetarian sendo deprededor de enerxía allea sen consentimento do outro)
comer merda e dicir que está moi rica ( que che mexen por riba e dicir que chove)
xogar a dar lástima ( pobre de min)
exhibir superpoderes ( pasarse de listo)
maldigo a todos os cabróns que renegan do traballo dos obreiros, dos mariñeiros, dos mineiros e dos labradores, porque da súa suor estamos vivindo todos. maldigo a todos os listiños que van de libertarios e son vampiros da debilidade humana. maldigo a todos os creadores que único que saben facer coa súa enerxía creativa é reproducir a merda tal e como pensan que existe na realidade. maldigo a todos os eunucos que se regodean na desgraza allea en vez de intentar paliala. maldigo a todos os depredadores que aínda porriba van de dieta vexetariana.....que a falta de proteínas vos precipite no inferno de onde nunca debestes ter saído.
 |
| manifestación de prostitutas coreanas ata os ovarios da explotación do seu sexo para animar os carallos tetrapléxicos de varóns castrados |
29/05/11
29-05-2011
1.noticias que están empezando a ser cada vez máis desexables
2.documental en telecinco sobre os indignados
3. documental el astillero
23/05/11
OS NÚMEROS CANTAN BAIXIÑO
 |
| ENLAZADO AQUÍ eu quedo na banda de sombra:33% +3% de brancos e nulos= 36% de non adheridos a ningún programa que se saiba, iso é máis de 1/3 da poboación con dereito a voto ningún partido acadou esa cifra de votantes por que falan de maiorías? gañamos nós! os indignados! EU QUERO O MEU CACHO DE TORTA! estes raps adícollos á dereitona rancia e casposa, esa abstracción castrante, e máis á esquerdiña resignada que debe estar dicindo buf! da que nos libramos, coa liada que hai montada! mensaxe dende Islandia para todos os pobos de Spain e eu engado para TODOS OS ACAMPADOS DO MUNDO aliñados e non aliñados pequena crónica da revolución islandesa iniciada en 2008 e silenciada polos medios da que me estou enteirando grazas á inestimable colaboración de blogs chilenos |
Subscribirse a:
Publicacións (Atom)