O poético non reside só na palabra: é unha maneira de actuar, unha maneira de estar no mundo e convivir cos seres e as cousas. Aquel que ignora a poesía é un mutilado, así como o é quen ignora o amor. Esta afirmación podería suxerirnos a idea de que vivimos nun mundo de mutilados, pero non é así: o que atopamos a cotío non é a falta do impulso poético senón a súa represión. Aldo Pellegrini
PORQUE NON SOMOS MUTILADOS
PORQUE ESTAMOS NA ZONA DE SOMBRA DA REPRESIÓN
A poesía
é
a única verdade
absolutamente
libre
de todo lastre
de todo prexuízo
de todo punto de vista
é
a liberdade total
unha escravitude paradóxica e gorentosa
un estado de ánimo exaltado
unha luxuria da linguaxe
unha furia
na boca de todos
os que amasamos esta gran
bola de pan
non hai materia máis plástica
nin máis espiritual
ca a linguaxe articulada
pola voz humana
léase María Callas
Gilbert Becaud
a miña visiña cando canta
a miña nai chamando no serán polos carreiros
os nenos xogando aos indios entre os piñeiros
o cura! que nada curaba cando a finais dos sesenta se poñía solemne e cabrón para nos invadir coa súa homilía de horror
a palabra libre
da poesía
é o ámbito
para
a liberación total
nesta era global
de totalitarismo
ideolóxico
tecnolóxico
e
e
xigantismo
da miseria
e
fascismo ...total
construímos
entre moitas e moitos
muriños
de pedra sobre pedra
encaixes milenarios
(para facer acopio, se se dá o caso, de munición)
neles medrarán
couselos
musgo
carrizo
brión
fentos ecuatoriais
desexos arborescentes
onde poderemos
por fin
dar
acubillo
ao
futuro
que teñamos
a ousadía
de
imaxinar.
 |
| Relax you |
Do texto de Pellegrini podes ler máis nos comentarios de:
http://amarellesbravos.blogspot.com/2010/12/ecos-comicos.html
S.O.S
Todos presentiamos que a noite
preparaba algún sofisma
E o faro estraviado
daba o S_O_S
no morse
_clave Orion_
das estrelas
Eses brazos abertos da vela
son os mesmos do vento
que se espreguizou
Na man do mar esquencedío
os loceiros peteiran a bicada
A estrela dos cabarets
cun cigarro nos beizos
pide lume aos catro puntos cardinais
Pola Galaxia chea de seixos
un astro vello vai co seu farol
Que dan os almanaques
para esta meia-noite?
Pero aínda non sabemos
de que banda vai chegar a meia-noite
E o faro estraviado
vai esgotar o seu stock de S_O_S
Manuel Antonio...vive!
De catro a catro (1926)
http://www.galiciaespallada.com.ar/m_antonio_catro_catro.htm
S.O.S
Todos presentiamos que a noite
preparaba algún sofisma
E o faro estraviado
daba o S_O_S
no morse
_clave Orion_
das estrelas
Eses brazos abertos da vela
son os mesmos do vento
que se espreguizou
Na man do mar esquencedío
os loceiros peteiran a bicada
A estrela dos cabarets
cun cigarro nos beizos
pide lume aos catro puntos cardinais
Pola Galaxia chea de seixos
un astro vello vai co seu farol
Que dan os almanaques
para esta meia-noite?
Pero aínda non sabemos
de que banda vai chegar a meia-noite
E o faro estraviado
vai esgotar o seu stock de S_O_S
Manuel Antonio...vive!
De catro a catro (1926)
http://www.galiciaespallada.com.ar/m_antonio_catro_catro.htm
Ningún comentario:
Publicar un comentario