14/03/13

DISTO- DE QUE? / V. MAIAKOVSKI





Neste tema
                 persoal
                            e modesto,
cantado mil
                 e unha vez,
dei voltas coma un esquío poético
e quero dalas de novo.
Este tema
              é agora
                         pregaria en Buda,
e no negro afiar a navalla contra o amo.
E se en Marte
                     hai un corazón humano,
tamén el
            agora
                     esborrancha
                                       algo parecido.
O tema virá
                 e aínda corcovado
levarao ao papel
                         e diralle
                                     escríbeo!

Do papel
             o corcovado
                                arrincará cun chío de águia
e as estrofas do seu canto fulxirán ao sol.
O tema virá,
                  petará na porta da cociña
e esvaecerá coma un fungo de fume,
e un segundo despois
                                o xigante
                                             caerá
abafado entre os garavatos das cartas.
O tema chegará,
                        reclamará:
                                        - A verdade!
O tema chegará,
                        reclamará:
                                       - A beleza!
e aínda que
                 te craven das mans nunha cruz,
cantuxarás unha valse dende o alto.
O tema apenas rozará o alfabeto-
pode haber libro máis claro?
e fai do
          A
           un empinado Kazbek.
Ofúscate,  
               afástate do pan e do sono.
O tema chegará
                        lampexante a pesar dos séculos,
e dirá simplemente:
                            - De aquí en diante, mírame só a min!-
E míralo
            e vas, abandeirado,
facendo chamear o lume dunha seda escarlata-
O tema está cheo de maldade!
                                              Acazápase tras os feitos,
do máis fondo dos instintos disponse a saltar,
e furioso
             - atrevéronse a esquecelo!-
sacudirate
               ata deixarte sen alma.
O tema chegou a casa enfurruñado,
Ordenoume:
                  - Dáme as rédeas do tempo!
Axexou cun aceno a miña vida cotiá
tal que un temporal axotou xente e asuntos.
O tema entrou,
                      expulsou os outros
e apoderouse de min.
O tema púxome o puñal na gorxa.
Martelador!
                  Do corazón á tempa!
O tema volve negro o día de tebras.
Que se oian ben forte eses versos!- Ordena.
O nome
            deste tema
                             é
                                ...!


VLADIMIR MAIAKOVSKI: Disto - De que?, 1923





Salvador Dalí: Soño causado polo voo dunha abella 
   en torno a unha granada 
                  un segundo antes de acordar, 1931








Ningún comentario: