redes

REDES

enchéronnos de miseria enlatada

en estética  puticlú

as primeiras intencións

esganando nos puntos cardinais

toda expectativa de alba

ficamos atrapados nas redes de nylon

de electróns suxeitos á programación 

do mercado da eterna insatisfacción

coas guedellas ao vento

ouvean misereres sen código

as estrelas apagadas

da aldea global

pero nós 

improvisaremos recaladas

na quilla feita de horizontes

aínda por descubrir

co pulo magnánimo

dos nosos corazóns desarborados

tensaremos a corda frouxa 

dos meridianos

na illa anónima de cada quen singlando

ao revés dos laboratorios

ubicados nas longas avenidas da morte

administrada en fétidas doses

de cotidianeidade controlada

a cidade, prostíbulo carcerario, da que sen dúbida

somos peóns de asalto,

esmigallará as follas secas das súas intencións suicidas

entre os nosos dedos espontáneos

cada vez máis en flor

recitaremos un rosario de despedidas en morse

para todas as rúas perdidas

editaremos dicionarios sincronizados en branco

para compór o poema errante do silencio

trincaremos nos atlas sen mapas

xeografías en fisión

e choverá matinal

unha fina poalla metálica 

para abafar calquera proxecto mutante

que tente dar cabo de nós

os fuxidos da imbecivilización por entregas

a cómodos prazos

no enderezo descoñecido

da demolición

Paráfrase de INTENCIÓNS de M. ANTONIO

Isaac Díaz Pardo

Xente que vai combater o raposo