Cambios senta ó meu lado, achégate tanto coma o ar comparte a memoria gris entra nas miñas palabras e soña coas imaxes do xogo dos cambios.
verdes follas do verán viran vermellas na caída cara á cor castaña e amarela palidecen daquela teñen que morrer atrapadas no desfile temporal do circo dos cambios.
escenas dos meus anos mozos están aínda quentes na miña mente visións de sombras brillantes así que un día regresei e vin que eran vítimas das viñas dos cambios.
o mundo dá voltas doído, á deriva na escuridade, abalando nun furado de néboa unha carreira arredor das estrelas unha viaxe a través do universo en lapas cos cambios.
momentos máxicos escintilarán na noite todolos meigallos do bosque marcharon mais cando abre o día desaparecen na rosada dourada do mencer dos cambios.
paixóns partirán cara unha rara melodía igual a lumes que ás veces arrefrían como pétalos ao vento, somos monicreques nos fíos de prata das almas dos cambios.
as túas bágoas caerán tremendo agora estamos xa nalgures apuraremos unha última cunca de viño bicareite aínda unha vez máis e deixareite nas beira do río ondeante dos cambios -
así que senta ao meu lado, achégate tanto coma o ar comparte a memoria gris entra nas miñas palabras e soña coas imaxes do xogo dos cambios
tirarrollas disse... O tema da canción é clásico : todo cambia e nada permanece, é unha lei do universo. O PASADO está esvaecido O PRESENTE está representado por unha copa de viño e un último bico A ETERNIDADE está representada polo río que pasa O tratamento do tema é contemporáneo pola libre asociación de imaxes que aluden ao xogo cambiante da vida e da morte. O estilo aproximase á estética psicodélica das imaxes mutantes. As expresións máis afortunadas para o meu ver son AS VIÑAS DOS CAMBIOS, o mundo ABALANDO NUN FURADO NA NÉBOA, e os medos nocturnos que SON VARRIDOS POLA ROSADA DO MENCER (AS PINGAS DOURADAS DO MENCER) A música está moi ben sincronizada co texo. Esta é unha versión contemporánea do vello trobador medieval, a poesía cantada.
3 comentarios:
a miña canción favorita
Cambios
senta ó meu lado,
achégate tanto coma o ar
comparte a memoria gris
entra nas miñas palabras
e soña coas imaxes do xogo
dos cambios.
verdes follas do verán
viran vermellas na caída
cara á cor castaña e amarela palidecen
daquela teñen que morrer
atrapadas no desfile temporal do circo
dos cambios.
escenas dos meus anos mozos
están aínda quentes na miña mente
visións de sombras brillantes
así que un día regresei
e vin que eran vítimas das viñas
dos cambios.
o mundo dá voltas doído,
á deriva na escuridade,
abalando nun furado de néboa
unha carreira arredor das estrelas
unha viaxe a través do universo en lapas
cos cambios.
momentos máxicos escintilarán na noite
todolos meigallos do bosque marcharon
mais cando abre o día
desaparecen na rosada dourada do mencer
dos cambios.
paixóns partirán
cara unha rara melodía
igual a lumes que ás veces arrefrían
como pétalos ao vento,
somos monicreques nos fíos de prata das almas
dos cambios.
as túas bágoas caerán tremendo
agora estamos xa nalgures
apuraremos unha última cunca de viño
bicareite aínda unha vez máis
e deixareite nas beira do río ondeante
dos cambios -
así que senta ao meu lado,
achégate tanto coma o ar
comparte a memoria gris
entra nas miñas palabras
e soña coas imaxes do xogo
dos cambios
tirarrollas disse...
O tema da canción é clásico : todo cambia e nada permanece, é unha lei do universo.
O PASADO está esvaecido
O PRESENTE está representado por unha copa de viño e un último bico
A ETERNIDADE está representada polo río que pasa
O tratamento do tema é contemporáneo pola libre asociación de imaxes que aluden ao xogo cambiante da vida e da morte. O estilo aproximase á estética psicodélica das imaxes mutantes.
As expresións máis afortunadas para o meu ver son AS VIÑAS DOS CAMBIOS, o mundo ABALANDO NUN FURADO NA NÉBOA, e os medos nocturnos que SON VARRIDOS POLA ROSADA DO MENCER (AS PINGAS DOURADAS DO MENCER)
A música está moi ben sincronizada co texo. Esta é unha versión contemporánea do vello trobador medieval, a poesía cantada.
Publicar un comentario