LE GRAND SAUVETAGE
Regard rouge d'albinos encombré comme un champignon sauvage
quand tu ouvres les yeux tu découvres ta plantation d'etoiles de mer
te voilà vanille des vallées femelles
ton cadran solaire muet entre les cuisses
la manzanilla rompt les diques
et ma langue descend aux enfers
lèvre efflorescente entre deux chevelures
extrêmement adolescente je te tiens jambes espacées
compas ton écartement est ta mesure profonde
gerbier de bras et de cous
angélique a fleur de peau
joue d'un sol très lointain
il n'y a que les palais de tes seins fortifiés de dents écloses
pour dessiller mes yeux pris de givre
lapin bleu du non-mental
lapin lacustre
tendre hystérie de la laine
ò Gourou
je me love dans tes panoramas
ton oeil gìcle une rosée inflammable
tu dors dans un lac comme un torrent épuisé
mon magistère
mon escalier de cuir
ma lézarde dans ta chair
mon éthique
mon impénetrable huître
ma circonférence
mon fleuve
ma liberté
Perpétua
pendant ton sommeil j'ai remué les cendres
tu as fait du moi un trappeur
dans le bois infesté d'ombres je pose mon piège destiné
au lys noir.
JEAN-JACQUES LEBEL: Devenir, 1959
Óscar Domínguez: A onda, 1938
Banco de imaxes de fotografía, debuxos, pintura e escultura de vangarda no Museo de Israel
O GRAN RESCATE
Ollada vermella de albino conxestionado coma un champiñón salvaxe
cando abres os ollos descobres a túa plantación de estrelas de mar
velaí a vainilla dos vales femininos
o teu reloxo de sol cala entre as coxas
a macela rompe os diques
e a miña lingua baixa aos infernos
beizo eflorescente entre dúas cabeleiras
extremadamente adolescente téñoche as pernas espaciosas
compás o teu encartamento é a medida profunda
meda de brazos e de colos
anxélica a flor de pel
xoguete dun chan moi lonxano
nada existe alén dos pazos dos teus seos fortificados
de dentes pechados
para abrirme os ollos cautivos da xeada
coello azul do non - mental
coello lacustre
tenra histeria da lá
oh Gurú
encántanme os teus panoramas
o teu ollo proxecta un orballo inflamable
dormes nun lago coma un torrente exhausto
meu maxisterio
miña escaleira de coiro
miña grecha na túa carne
miña ética
miña ostra impenetrable
miña circunferencia
meu río
miña liberdade
Perpetua
durante o teu soño remexín nas cinsas
fixeches de min un cazador de peles
no bosque ateigado de sombras poño a miña trampa destinada
ao lirio negro.
lirio
iris
espadana
Ollada vermella de albino conxestionado coma un champiñón salvaxe
cando abres os ollos descobres a túa plantación de estrelas de mar
velaí a vainilla dos vales femininos
o teu reloxo de sol cala entre as coxas
a macela rompe os diques
e a miña lingua baixa aos infernos
beizo eflorescente entre dúas cabeleiras
extremadamente adolescente téñoche as pernas espaciosas
compás o teu encartamento é a medida profunda
meda de brazos e de colos
anxélica a flor de pel
xoguete dun chan moi lonxano
nada existe alén dos pazos dos teus seos fortificados
de dentes pechados
para abrirme os ollos cautivos da xeada
coello azul do non - mental
coello lacustre
tenra histeria da lá
oh Gurú
encántanme os teus panoramas
o teu ollo proxecta un orballo inflamable
dormes nun lago coma un torrente exhausto
meu maxisterio
miña escaleira de coiro
miña grecha na túa carne
miña ética
miña ostra impenetrable
miña circunferencia
meu río
miña liberdade
Perpetua
durante o teu soño remexín nas cinsas
fixeches de min un cazador de peles
no bosque ateigado de sombras poño a miña trampa destinada
ao lirio negro.
lirio
iris
espadana
Ningún comentario:
Publicar un comentario