SER BO

Denis Núñez Rodríguez: Como unha árbore vella pero cheíña de mazás

SER BO

Un elefante paseaba pola miña cociña

díxenlle moi cortesmente

esta non é a casa dun comerciante

de porcelana

estas en cas da poeta

aprende a conducirte

e desapareceu con prudente delicadeza

Un elefante branco esta vez

cousa rara

pasea polo corredor

e eu dígolle

non estás en cas dun energúmeno

e vai el e dime

perdón señora poeta perdón

Coidando 

ter rematado cos elefantes

vou ao meu cuarto

Por principio 

miro debaixo da cama

vostede ben sabe o valor que teñen as palabras

e de novo dou alí cun elefante

Non me enfadei

tampouco pensei que fose unha broma

díxenlle

vén, meu vello,

vén durmir comigo

cada día ten as súas faenas

recoñézoche os beneficios do dereito de asilo

e entón quedei a durmir

tan tranquilamente

ACHILLE CHAVÉE: L'enseignement libre, 1958