Encheremos as velas
coa luz náufraga da madrugada
Pendurando en dous puntos cardinais
a randeeira esguía
do pailebote branco
Coas súas mans loiras
acenan mil adeuses as estrelas
Inventaremos frustradas descobertas
a barlovento dos horizontes
para acelerar os abolidos corazóns
dos nosos veleiros defraudados
Halaremos polo chicote
dun meridiano innumerado.
Na illa anónima de cada singladura
esculcaremos o remorso da cidade
Ela noctámbula desfollará
como unha margarida prostibularia
a Rosa dos Ventos do noso corazón
Encadearemos adeuses de escuma
para todas as praias perdidas.
Xuntaremos cadernos en branco
da novela errante do vento.
Pescaremos na rede dos atlas
ronseles de Simbad
e cazaremos a vela
sobre o torso rebelde das tormentas
para trincar a escota dunha ilusión
Manoel Antonio(1900-1930): De catro a catro
O Rosanegra, o barco pirata máis afouto do mundo mundial |
Ningún comentario:
Publicar un comentario